I wanna be… [Lance w poszukiwaniu uznania]

[Irysek]

Niezależnie od tego, co ostatecznie skłoniło młodego Ainscrofta do wyruszenia w podróż, faktem było to, że nadszedł czas opuścić wszystko, co znane. Udowodnienie własnej wartości i osiągnięcie czegoś, co jeszcze tak niedawno wcale nie było jego marzeniem mogło wydawać się dziwne, ale czy robiło to jakąś różnicę? Najważniejsze było to, że decyzja została podjęta – teraz trzeba było tylko zachować się jak na mężczyznę przystało i zrobić to, co się postanowiło.

Dreepy przez chwilę patrzył na swojego właściciela, zbliżając się do niego bardziej, gdy ten wyciągnął w jego stronę rękę. Dało się już na pierwszy rzut oka dostrzec, że był zdecydowanie chętny do pieszczot nawet, jeżeli nie mieli na nie zbyt dużo czasu. Czego jednak nie robiło się dla swojego najlepszego przyjaciela? Nie było na tym świecie z pewnością wierniejszego stworzenia niż mała, wtulająca się do dłoni Lance'a jaszczurka-duch.

— Dreeeeeepy! — Entuzjastyczny okrzyk pokemona był jasny do zrozumienia – w końcu ruszali na przygodę razem! Niezależnie od tego, jak podchodził do całego pomysłu Lance, Dreepy wydawał się być tym bardzo podekscytowany. Do tego stopnia, że w pewnym momencie poderwał się z łóżka i lewitując nad ziemią przemieścił się szybko w stronę biurka, na którym leżał nowy, nie używany jeszcze PokeDex. Może czas zeskanować pierwszego pokemona?